انگاری من گفته باشمش
این هوای مه گرفتهزرد و قامتی خمیدهیک درخت هم سنگ پاییزبرگ هایش هم تکیده ان هوای مه گرفتهان درخت رنج دیدهبا تمامِ غم دوراناشک چشمش کس ندیده
روزمره گی یا روزمرگی...روزهایی که میمیرن.یا روزهایی که دلم فقط بوی یه خیار می خواد...
این هوای مه گرفته
زرد و قامتی خمیده
یک درخت هم سنگ پاییز
برگ هایش هم تکیده
ان هوای مه گرفته
ان درخت رنج دیده
با تمامِ غم دوران
اشک چشمش کس ندیده
روزمره گی یا روزمرگی...
روزهایی که میمیرن.یا روزهایی که دلم فقط بوی یه خیار می خواد...